Puisi : Sebeginikah?

Kau aku mereka Ibarat permainan tarik tali Aku di antara kalian Seolah-olah berada di persimpangan Dan akhirnya bertemu jalan mati Benar Ingin kuberhenti di sini Kerana aku sebagai tali Dan kalian bertelagah bermegah Bercanggah dengan tegang Tak mampu untukku tenang Biar riak wajah seakan tenang Biar riak wajah seakan senang Tolong Tolong hentikan sandiwara ini Tiada kesudahan drama naluri Andai terusan begini Tanpa ada penghujung abadi Mangsa Ya memang benar aku mangsa Mangsa kepada keadaan Mangsa pertelingkahan Ibarat aku boneka semata Yang tak punya erti segala Ibarat catur yang perlu diatur Sedang aku Tetap harus memilih Jalan yang lurus tanpa liku Jalan yang lurus tanpa buntu Biarkan aku Biarkan aku sendiri begini Dan jangan cari aku lagi Bukan aku menghindar Bukan aku membenci Kerana aku memerlukan Pengabdian ku sendiri